سنگ نما:
سنگ های نمای ساختمان بسیار فشرده است و آب کمتر درون آن رسوخ می کند اما ماندن و پهن شدن آب روی سنگ ها باعث ایجاد رسوب، غشاء زیستی و نفوذ جامدات معلق در سنگ میشود و اینها عواملی هستند تا جلبک ها بر آن چسبیده و رشد کنند.
جلبک باعث رشد فزاینده مجموعه ای از کپک ها، باکتریها و سایر میکروارگانیسم ها می گردد که مجموعه ای مضر برای سلامتی انسان و ظاهر سنگ ها هستند. در اثر اعمال پوشش ضد آب بر روی سنگ، جلبک و به تبع آن قارچ و کپک نیز فرصتی برای رشد پیدا نکرده و ظاهر سنگ تمیز و زیبا می ماند.
صدمات ظاهری ناشی از جذب آب در ساختمان:
– شوره زدگی و خسارات ناشی از نمک.
– ترک های ناشی از تورم و انقباض.
– قارچ ها، خزه ها و جلبک ها.
– کپک ها و تغییرات رنگ.
– کثیف شدگی زودهنگام.
صدمات ساختاری ناشی از جذب آب در ساختمان:
– واکنش سیلیکاتی قلیایی.
– یخ زدگی و ذوب شدن پیاپی آب در مصالح.
– کربونیزاسیون، باران های اسیدی، سولفاته شدن.
– خوردگی آهن آلات به کار رفته در ساختمان.
– اثرات ناشی از اشعه ماوراء بنفش.