مقالات ساختمانی

انواع رزین و کاربرد آنها

۱- رزینهای اکریلیک ۲- رزین های وینیلی ۳- رزینهای آمینو ۴- رزین‌پلی‌استر 

فروش عمده انواع رزین های ساختمانی (مخصوص تولید رنگ، کنیتکس، مینرال و… )

فروش ویژه انواع رزین براق کننده انواع نماهای ساختمانی

فروش ویژه نانو رزین مخصوص مناطق رطوبتی و شرجی

 تلفن سفارش و مشاره ۰۹۱۲۷۶۵۰۴۷۱

۱- رزین های اکریلیک

رزینهای آکریلیک محصول پلیمریزاسیون اسید های اکرلیک متا اکریلیک و مشتقات ان میباشد که تفاوت اسید متا اکرلیک با اسید اکرلیک در این است که در اسید متا اکرلیک گروه متیلی بجای اتم ئیدروژن کربن اکریلات نشسته است. از آنجا که مونومرها و مشتقات آن دارای یک باند دوگانه اتیلینی در ساختمان خود هستند لذا قادر به تشکیل پلیمر با وزن مولکولی زیاد از طریق رادیکالهای آزاد میباشند .


طرز تهیه مونومرهای استری اسید اکرلیک و اسید متا اکرلیک:

مونومر اتیل اکریلات:

مونومر اتیل اکریلات از واکنش ئیدروژن سیانید و اکسید اتیلن بدست میاید بدین طریق که اکسید اتیلن با ئیدروژن سیانید واکنش کرده تا تولید سیانوئدرین اتیلن را نماید و سپس جسم حاصل در حضور یک الکل و درمحیط اسیدی ئیدرولیز میگردد تا یک استر اکرلیک بدست آید.

مونومر اتیل متا اکریلات:

استن با ئیدروژن سیانید در محیط بازی واکنش مینماید تا تولید استن سیانوئیدرین را نماید و سپس در محیط اسیدی و درحضور الکل ایجاد مونومر فوق را مینماید.و درصورت استفاده از متانل بوتانل در واکنش تهیه مونومر استری متا اکریلات بترتیب استرهای متاکریلاتی متانل بوتانل تولید خواهد شد.


دو سیستم اکرلیکی داریم: ۱- سیستم حلالی ۲-سیستم امولسیونی

الف) سیستم حلالی

رزینهای اکرلیک به دو گروه عمده ترموپلاست و ترموست تقسیم میشود.

رزینهای اکرلیک ترموست پلیمر استرهای اسید اکرلیک و یا اسید متا اکرلیک میباشندکه با خود و یا با یک کوپولیمر دیگری که دارای عامل فعال ئیدروکسیل کربوکسیل متیلول آمید و یا اپوکسی میباشند تحت حرارت کراس لینک نموده و تشکیل یک فیلم سختی را میدهند. اصولا کاربرد رزینها در ساخت رنگها معمولا به منظور تامین دز متوسط خواص مطلوب و ایجاد غلظت مناسب از نقطه نظر مصرف عملی میباشد.

رزینهای اکرلیک ترموست پلیمرهایی با زنجیر نسبتا کوتاه و گروه فعال متنوعی میباشند که تحت شرایط و حرارت معین به دیگر رزینهای فعال که دارای عامل و گروه های فعال میباشند وارد واکنش میگردند وزن مولکولی متناسب با کوتاهی زنجیر پلیمر میباشد که درنتیجه مقدار درصد جامد بیشتر و لذا کاربرد عملی بیشتر خواهد شد.

در ساختمان رزینهای اکرلیک معمولا گروههای فعال زیر وجود دارند:

۱ گروه فعال گربوکسیل ۲- گروه فعال ئیدروگسیل ۳- گروه فعال آمیدی ۴- گروه فعال اپوکسی

تمامی گروههای بالا میتوانند با هم وارد واکنش گردند و هم میتوانند با گروههای فعال رزینهای دیگری مپل اپوکسی ملامین اوره واکنش دهند در صورت نیاز به تشکیل فیلمی از رزین های اکرلیک با گروههای فعال مشخص میتوان رزین مناسب آن را انتخاب نمودمثلا بهمراه رزینهای اکرلیک با گروه فعال کربوکسیل میتوان ازرزینهای اپوکسی استفاده نمود بهمرها رزینهای اکرلیک با گروه فعال ئیدروگسیل میتوان از رزینهای اوره و ملامین و اپوکسی استفاده نمود.

رزینهای اکرلیک توموست با رزینهای آمینو اپوکسی و وینیلی امتزاج پذیر بوده اما با الکید لانگ امتزاج پذیر نبوده و رزینهای اکرلیک در ماینرال اسپریت قابل حل نیستند ولی در تولوئن و زایلن استرها و کتونها قابل حل هستند و در الکلها کم.

رنگهای اکرلیک براقیت و حفظ براقیت خوبی دارند و مقاومت شیمیایی بیشتری از اکرلیکهای ترموپلاست دارند. البته مقاومت بیرونی کمتری دارند. رزینهای اکرلیک ترموست دربازار معمولا بصورت ۵۰% در مخلوط حلالهای زایلن بوتانل و سولوسو ارائه میگردد.

از رزینهای اکرلیک معمولا به همراه رزینهای اپوکسی در ساخت رنگهایی که فیلم آن محکم و انعطاف پذیری سختی و مقاومت شیمیایی خوبی داشته باشند مثل وسایل اشپزخانه و وسایل تزئئنی فلزی استفاده میگردد.

رزینهای اکرلیک ترموست معمولا به همراه رزینهای ملامین و اوره مصرف میگردند تا فیلمی سخت براق و محکمی بوجود آورندکه بیشتر در رنگهای اتومبیلی استفاده میگردد و یا یخچالها و وسایل آزمایشگاهی.

خواصی که رنگهای اکرلیکی کوره ای دارن شامل فیلم ان یخت و محکم میباشد آنتی استاتیک هستند مقاومت شیمیایی و حلالها عدم نیاز به آستر.

رزینهای اکریلیک ترموپلاست:

پلیمراسترهای اسید اکرلیک و یا اسید متا اکرلیک میباشند رزینهای اکرلیک ترموپلاست ساختمان مشابه ای با رزینهای ترموست دارند با این تفاوت که بر خلاف ان فاقد هرگونه گروه فعال بوده و دارای وزن مولکولی زیادی میباشند و همچنین بوسیله مکانیسم تبخیر حلال خشک میشوند که رنگ ان مناسب برای فلزات پلاستیکها سطح ای بی اس و پ پ وسایل ساختمانی

کاغذ پارچه تهیه نمود این رزینها دارای رنگی روشن ترانسپارنت عالی داشته ومیل به واکنش کمی با پیگمنت ها دارد.

لازم به یاداوری است که پلی متا اکریلاتها فیلم هایی سخت تر از پلی اکریلاتها هستند.

حلالهای مصرفی به همراه رزینهای اکرلیک ترموپلایت تقریبا مشابه با حلالهای ترموست میباشد

رزینهای الرکیک ترموپلاست با الکید لانگ و کلروکاچو امینو امتزاجپذیر نمیباشند و با الکید شورت اندک است.رزینهای اکرلیک قدرت مرطوب کنندگی خوبی ندارند از این رو میبایستی از اسیابهای با راندمان کار خوب استفاده کرد و دیسپرسینگ مناسب مثل نوسپرس ۶۵۷ استفاده نمود.

ب) سیستم امولسیونی:

اکرلیکهای امولسیونی ترموپلاست ویسکوزیته پایینی دارن اما وزن مولکولی آنان بالاست

برس خوری خوب و ضد اتش هستند و زمان خشک شدن سریع مقاومت قلیایی خوب چسبندگی عالی سختی و انعطاف پذیری مزایای ان است.

اکرلیک های ترموپلاست جهت پوشش سطوح خارجی از قبیل سطوح گچی و سیمانی واقع در اب و هوای بد مناسب می باشند.

با اکرلیکهای حلالی ترموپلاست فرقش مقاومت خوبی درمقابل جوش زدن گچ شوندگی مقاومت در برابر ترک است.

اکرلیکهای امولسیونی ترموست:

نوع ترموست با اضافه شدن مونومرهای اکرلیک و متا اکرلیک که شامل گروه های فعال ئیدروگسیل کربوکسیل آمید و یا اپوکسی میباشند بدست میایند رنگ حاصل یک فیلم سخت و براق را وقتی در حرارت ۱۰۰ الی ۱۸۰ درجه ساتیگراد قرارگیرد ایجاد مینماید.

استرها و رنگهاییکه با پلیمرهای اکرلیکی امولسیونی ترموست تهیه میشوند فیلمی با چسبندگی مقاومت شیمیایی بیرونی عالی ایجا مینمایندسمیت و خطر اتش سوزی کمی نیز دارند.

۲- رزین های وینیلی

از مهمترین رزینهای مصرفی در صنایع رنگسازی میباشند که در انواع مختلف جهت مصارف گوناگون ارائه میشونددرصنایع دیگری مثل پلاستیک مرکب نساجی چسب نیز کاربرد دارند

رزینهای وینیلی شامل نمامی پلیمرهایی میشوند که از مونومرهای محوای گروه وینیلی تشکیل شده باشند مثل پلی اتیلن پلی وینیل استات پلی استایرن پلی وینیل کلراید رزینهای وینیلی با پروسس اضافه ای تولید میگردند و طول زنجیر کربن به کربنشان نه تنها آن را جزء ترموپلاستها قرار میدهد و بلکه باعث مقاومت بیشتر انان در مقابل اسیدها و بازها میگردد.

هر چه طول زنجیر طویل تر مقاومت و ویسکوزیته پلیمر افزایش یلفته و بعکس انحلال پذیری آن کاهش می یابدپلی وینیل کلراید با گروههای کناری کلر فقط در حلالهای قوی حل میگردد.

اما کوپلیمر وینیل کلراید با وینیل استات در بسیاری از حلالها بسادگی حل میگردد.

زیرا که گروههای استاتی باعث قطبیت بیشتر مولکولی و ازدیاد فواصل بین مولکولی پلیمر میگردند.

مونومرهای مصرفی در ساخت رزینهای وینیلی شامل:

۱- مونومر وینیل کلراید ۲- مونومر ونیل استات ۳- وینیل آیدین کلراید میباشد

۱مونومر وینیل کلراید: یک گاز بیرنگ وآتش زا در حرارت و فشار معمولی میباشد در صنعت تحت فشار بصورت مایع درمیاید که یکی از پرمصرف ترین مونومرهای تجاری میباشد که به چند طریق تهیه میشود ۱- از طریق واکنش استیلن با اسیدکلریدریک

۲-از طریق واکنش اتیلن با کلر۳- واکنش اتیلن اکسیژن و اسید کلریدریک

مونومر وینیل استات: یک مایع اتشزا بیرنگ که در صنعت بعد از وینیل کلراید مصرف فراوانی دارد که به روشهای ۱- از طریق واکنش اسید استیک با استیلن۲-واکنش اسید استیک و اتیلن در حضور اکسیژن.

مونومر های دیگری نیز وجود ارن که جهت اصلاح رزینهای وینیلی در ساخت رزینهای وینیلی

بکار میروند ازجمله استرهای وینیلی و اترالکیل وینیلی را نام برد.

رزینهای پلی کلرو وینیل:

تمامی همو پلیمرهایی که مونومر وینیل کلراید بعنوان مونومر اصلی در ساختشان بکار رفته است تحت یک گروه شیمیایی به شمار میایند که در بسیاری از خواص مشترکند اتم کلر که تمامی مواد فوق دارای آن هستند باعث ارزانی قیمت و سهولت پلیمریزاسیون شده و با افزایش قطبیت سختی و عدم آتش گیری پلیمر میگردد. از عیوب رزینهای وینیل کلراید اینست که تحت حرارت یا نور تجزیه و تولید اسید کلریدریک کند.

از رزینهای وینیل کلراید به صورت محلول در حلالهای فرار الی و یا محلول پخش شونده در پلاستی سایزر یا بصورت پودرهای خشک و یا لاتکس استفاده نمود.

درصنعت دو نوع کوپلیمی وجود دارد که گروههای فعال دارن یکی حدود ۸۵ درصد وینیل کلراید و ۱ درصد اسید مالیک و مابقی وینیل استات دارد که باعث افزایش چسبندگی بر روی سطوح فلزی میگردد و نوع دیگر امتزاج پذیر با رزین الکید دارد.

پوششهای وینیلی نیاز به حلالهای قطبی قوی جهت ایجاد یک محلول روشن دارن که معمولا از کتونها استفاده میشود از ئیدروکربنهای اروماتیک بعنوان رقیق کننده استفاده میشود.

از دی ا پی بعنوان پلاستی سایزر رزین وینیل کلراید میتوان استفاده نمود و بهترین پایدارکننده در صورت حرارت دادن مخلوط رزین اپوکسی با قلع میباشد. و لازم به یاداوری است که این رزین مقاومت نوری خوبی ندارد.جهت جلوگیری از ادیتیو های

خنثی کننده اسید کلریدریک استفاده میکنند.

از رزین های وینیلی در ظروف فلزی که دارای فیلمی نازک روشن که حرارت میدهند استفاده میگردد و یا قوطیهای کنسرو.

استفاده فراوان دیگر ان در رنگهای دریایی میباشد که رزین پلی وینیل بوتیرال که در ساخت واش پرایمر ها مصرف دارد و ایجا فیلمی با ضخامت بسیار کم و چسبندگی عالی بروی فلزاتی مثل اهن روی میدهد.

رزین پلی وینیل بوتیرال:

مخلوط پلی وینیل بوتیرال با رزینهای فنلیک پوریا ملامین در ساختمان بسیاری از پوشش های 
رنگی استفاده میشود که مقاومت خوبی در مقابل سائیدگی و حلالهای الی داشته و بیشتر برای پوشش قوطی استفاده میگردد. و همچنین از پلی وینیل بوتیرال مصرف فراوانی در ساخت واش پرایمر داشته که واش پرایمر ها خاصیت ضدخوردگی و فدرت چسبندگی زیادی دارند و ضخامت کم اجرا میشوند که بروی فلزات استیل اهن گالوانیزه منیزیم استین لس استیل چسبندگی خوبی میدهد.

فیلم حاصل از یک رنگ رویه الکیدی بر استری زینک ریچ چسبندگی خوبی ندارد از این رو از واش پرایمر استفاده میشود.امتزاج پذیری پلی وینیل بوتیرال با اکثر رزینها خوب نمیباشد .

پلی وینیل فرمال :

بمقدار زیاددر ساخت رنگهای مربوط به روپوش سیمها بکار میرودکه مخلوطی از پلی وینیل فرمال 
با غلظت زیاد و رزینهای فنلیک الکیل میباشد که فاقد هدایت الکتریکی بوده که درمقابل سایش و بیشتر حلال ها مقاومت خوبی داردکه حلال ان فورفورال میباشد .


پلی وینیل استات:

خواص پلی وینیل استات و کوپلیمر ان بخاطرمصرف فراوان به خوبی برهمگان مشخص است که در ساخت رنگهای لاتکس و امولسیونی برروی سطوح بیرونی و داخلی مصرف دارد. و همچنین در ساخت چسب چوب و پوششهای کاغذی .

تفاوت رزین پلی وینیل استات و رزین پلی وینیل کلراید در این است که گروه استات ان خواص متفاوتی برروی زنجیر مولکولی کربن به کربن ایجاد مینماید. و از این رزین در ساخت رنگهای پلاستیک یا لاتکس استفاده میشود .

۳- رزینهای آمینو

به رزینهای اوره و ملامین که بی رنگ و شربتی شکل هستند (ویسکوزیته نسبتا بالایی درصد جامد ۵۰ تا ۶۰ درصد که حلال آنها بوتانل یا مخلوط بوتلنل و زایلن است) و بوی تند و دلپذیری دارند که حاصل واکنش محلول فرم آلدئید و یک ترکیبی مثل اوره و یا ملامین با گروه ( -NH2 ) میباشند گویند.

در الکل های سنگین محلول و همچنین در زایلن استرها و ههیدروکربنهای آروماتیکی محلول هستند با رزینهای آلکید کوتاه روغن نیتروسلولز و اپوکسی و آکریلیک و اپوکسی استرها قابل امتزاج هستند.

در ساخت رنگهای ترموست بعضی از رنگهای هواخشک چسب کاغذ پارچه و قالب های پلاستیکی بکار میروند. و وقتی فقط از رزینهای ملامین و اوره استفاده شود فیلم آن بسیار شکننده و چسبندگی کمی بر روی یک سطح فلزی خواهد داشت. با الکید های کوتاه روغن بهتر امتزاج پذیر هستند

چون ذرات رزینهای امینو قطبی هستند و شورت اویلها هم قطبی. و مخلوط انها به نسبت مختلف فیلمی با خواص عالی ایجاد خواهد کرد.

اوره:

یک ماده جامد بلوری کریستالی است با m.p برابر ۱۳۲ درجه سانتیگراد کاملا در آب محلول. در الکل هم محلول در اترها کمی حل میشود و در کلروفرم اصلا حل نمیشود.

یک واکنش جانبی به نام دی امینه شدن وجود دارد بصورت زیر:

NH2 NH2
O=c↘↗ →o=c↗↘
NH2 NH-c=o-nH2


که آمونیاک حاصل میشود که از روی بوی آن میتوان به وجودش پی برد.

برای تهیه ملامین ۶ تا مولکول اوره را با هم واکنش میدهن ملامین بدست آمده پودر سفید رنگ و کریستالهای آن شبیه اوره است فقط کمی کوچکتر اما خصوصیات کاملا متفاوتی دارد:

۱-دارای دمای ذوب ۳۵۰ درجه سانتیگراد

۲-به سختی در آب حل میشود.

در اغلب حلالهای الی نامحلول است در اتین گلیکول اتانول امین و تری اتانل امین کم حل میشود که از دو تای اخر بعنوان انتی ژل استفاده میشود در رنگهای کوره ای. راه تشخیص ملامین و اوره از هم از روی سایز ذرات و از راه انحلال دراب که اگر به راحتی در اب حل شد اوره است میباشد.

تفاوت بین فیلم های حاصل از ملامین و اوره در زمان پخت و درجه حرارت پخت و همچنین خواص نهایی فیلم حاصله از قبیل مقاومت در برابر حلالها مواد شیمیای و مواد بازی و غیره

میباشد

فرم الدئید معمولا بصورت محلول ۳۷ درصد دراب تحت عنوان فرمالین که در رنگهای پلاستیک

بعنوان انتی باکتری است بفروش میرسد.

یک مول اوره با یک یا دو مول فرم آلدئیدوارد واکنش میگردد و نوع تولیدات حاصل تابع محیط واکنش

میباشد بطوریکه تولیدت محیط بازی کاملا با هم متفاوت میباشند در محیط اسیدی یک جسم

انحلال ناپذیر در اب تولید میشود.

در محیط بازی یک جسم انحلال پذیر در اب و الکلی به نام دیمتیل اوره تولید میگردد که جهت قابل

انحلال ساختن ان در حلالهای الی بایستی از قطبیت ان بکمک حلالهایی از قبیل بوتانول کاست.

واکنش هایی که موجب ساخت امینو رزینها میشود بطور کلی ۳ مرحله است:

۱-ایجاد گروههای ch2-oh

۲-پلیمریزاسیون یا رزیفیکاسیون یا کندانسیون

۳-آلکیلاسیون

در صنایع رنگسازی نیاز به رزین امینو اوره ای محلول در یک حلال الی بسیار مشکلتر از یک رزین

اوره محلول در اب میباشد زیرا اکثر رنگهای کوره ای جز سیستم حلالی میباشند پس جهت

انحلال پذیر ساختن از دی متیلول اوره در حلالهای الی بایستی از قطبیت ان کاست که این عمل

با اتریفیکاسیون دی متیلول اوره با یکی از الکلها مثل بوتانل امکان پذیر است.

رزینی که برای فینیشیگ پارچه های بشور بپوش مورد استفاده قرار میگیرد دی هیدروکسی

اتیلن اوره است. در مورد پارچه های نساجی به دلیل خطر اتش سوزی باید حلال اب باشد.

هرچه طول زنجیر مولکولی الکل بزرگتر باشد عمل انحلال پذیری موثرتر خواهد بود بنابر این در عمل

جهت ساخت یک رزین اوره مناسب برای رنگهای حلالی ابتدا باید اوره فرمالین و بوتانل را با هم در

داخل یک کتل شارژ و در یک محیط بازی همراه با میکس حرارت داد تا به اندازه کافی دی متیلول

اوره تشکیل گردد و سپس محیط را توسط اسید فسفریک از یک محیط بازی به محیط اسیدی

تبدیل مینمایند تا بدین ترتیب عمل اتریفکاسیون با الکل امکان پذیر گردد و از قطبیت کاسته شود.

بعد نوبت عمل پلیمریزاسیون میباشد که بعد از رسیدن محلول به ویسکوزیته لازم بچ را سرد و

خروج فرمالین و اب مازاد و افزودن یک تینر الی انجام می پذیرد .


شرایط الکل مورد استفاده برای مرحله الیکاسیونک:

۱-در اب حل شود

۲-اکتیویتی خوبی داشته باشد

۳-سیستم را ژل نکند

۴-با حلالهای موجود در راکتور محلول ازوتروپ تشکیل دهد.

۵-از نظر اقتصادی به صرفه باشد مثل نرمال بوتانل یا ایزوپروپانل

مراحل تهیه رزین ملامین هم مشابه مراحلی است که برای اوره گفته شد.

روش تشخیص انکه واکنش الکیلاسیون تا چه حد پیشرفت کرده یک حجم از نمونه را برمیداریم

و در یه حجم وایت اسپریت یا هپتان میریزیم اگر محلول شفاف شد ماده در حلالهای الی حل

میشود اما اگر کدر شد ماده در حلالهای الی هنوز حل نمیشود باید باز هم الکیلاسیون ادامه

پیدا کند تا ماده غیرقطبی تر شود.

رزین هگزا متوکسی متیل ملامین میباشد.HMMM


مقایسه رزین اوره و ملامین:

با توجه به ساختار ملامین ۶تا استخلاف میتواند پیداکند. ملامین سختی بیشتری نسبت

به اوره دارد چسبندگیش کمتره چون قطبیت ان کمتر است مقاومت حرارتی ملامین از اوره

بیشتر است

از نظر فعالیت خیلی نمیتوان قضاوت کرد چون ملامین ها خود از این نظر سه نوعند

۱-کم فعالیت ۲-متوسط ۳- فعالیت بالا

معمولا درجایی که میخواهند چسبندگی بیشتری حاصل شود از اوره و درجایی که سختی

بیشتری از ملامین استفاده میشود.

رزینهای امینو سخت و شکننده هستند مقاومت سایشی بالایی دارند چسبندگی و مقاومت

حرارتی نسبتا خوبی دارند

مقاومت شیمیایی ملامین از اوره بهتر است عمدتا برای رنگ کردن دوچرخه و لوازم خانگی

و رنگ پرایمر خودرو استفاده میشود در واقع به این رنگها ا ای ام گویند.

ملامین از اوره بهتر برای صنایع او ای ام و بنزوگوانامین از ملامین بتر است:

بنزوگوانامین براقیت عالی و مقاومت صابونی یا بازی بسیار عالی دارد که بهمراه رزینهای الکیدی

به نسبت حدود ۷۰ به ۳۰ الکید به گوانامین استفاده میشود.

رزین ملامین در مقایسه با اوره حلالیت کمتری در ماینرال اسپریت و سازگاری کمتری با رزینهای

اپوکسی دارد

مقاومت بیرونی الکید با ملامین بهتر از الکید اوره است

چسبهایی که بین لایه های نئوپان استفاده میشود چسب رزین اوره است.

حلالهای مصرفی:

حلال مخصوص رزینهای امینو مخلوطی از نسبتهای بوتانل و زایلن و جهت انحلالپذیری رزینهای

الکیدی مصرفی بهمرا رزینهای ملامینی از سولوسو هم استفاده میشود.


۴- رزین‌پلی‌استر

رزینهای پلی استر غیر اشباع بطور گستردهای در سراسر دنیا استفاده میشوند. زنجیراصلی پلیمری این رزین دارای اتصالات استری میباشد که از واکنش تراکمی یک ترکیب الکلی

چند عاملی و یک اسید چند عاملی مانند گلیکول و اسید فوماریک تهیه میشود.

در مثال اخیر بدلیل استفاده از یک اسید غیر اشباع، پیوندهای دوگانه در فواصل منظمی در

زنجیر بوجود میآیند. این پیوندهای دوگانه، سایتهای دارای امکان شبکهای شدن توسط

استایرن هستند و میتوانند موجب سخت شدن رزین و پخت شدن آن شوند.

بنابراین با طراحی فرمول و کنترل اسیدهای اشباع و غیر اشباع، کاتالیستها، دما وزمان واکنش،

مجموعه کاملی از رزینها را میتوان تولید نمود که برای کاربردهای مختلف مناسب باشند.

پلی استر غیر اشباع با استایرن مخلوط می‌شود و میتواند از طریق پیوندهای دوگانه موجود در

هر دو جزء، شبکه‌ای شود.

معمولا رزین به هنگام مصرف با استایرن مخلوط بوده و برای رسیدن به خواص مختلف دارای

اجزای ذیل می تواند باشد:


۱ ) سیتم پخت؛ به منظور شروع و تسریع واکنش شبکهای شدن، در دمای محیط یا دمای بالا

۲ ) عوامل کنترل جریان پذیری؛ به منظور کنترل جریان رزین و جلوگیری از شُرّه کردن رزین در

لایه گذاری سطوح عمودی و ریخته گری رزین

۳ ) جاذب uv به منظور افزایش مقاومت در برابر نور خورشید

۴ ) فیلر به منظور کاهش جمع شدگی و قیمت و ایجاد خواصی چون مقاومت شعله و آتش

۵ ) پیگمنت؛ به منظور رنگ دادن به قطعه و زیبایی آن- تغلیظ کننده‌ها؛ به منظور تغلیظ کردن

فرمولاسیونهای مورد استفاده در SMC و BMC

۶ ) عوامل آغشته سازی؛ به منظور بهبود آغشته سازی فیلرها و الیاف با رزین به منظور

حصول چسبندگی مناسب

۷ ) رها ساز حباب؛ به منظور سهولت در خروج حباب از رزین و کاهش حفره در محصول

نهایی

۸ ) رها سازی قالب؛ به منظور تسهیل جدا شدن قطعه از قالب و جلوگیری از تابیدگی

و صدمه به سطح قطعهرزینهای پلی استردر فرایندهای مختلفی از قبیل لایه گذاری

دستی، پاشش رزین، RTM، ریخته گری، پلتروژن، SMC و BMC قابل استفاده‌اند.

کامپوزتهای پلی استر – شیشه به لحاظ حجم مصرف، بیشترین اهمیت را دارا هستند

و یافتن نمونه‌ هایی از این مواد در محل کار و زندگی ما بسیار آسان است.کامپوزیتهای

پلی استری تا دمای حدود ۲۵۰ درجه سانتیگراد مقاومند ولی مداومت حضور در این دما

و دماهای بالاتر موجب افت خواص آن میشود. همچنین بعد از پخت، حدود ۵ تا ۸ %

حجمی جمع شدگی (Shrinkage) دارند.

در مورد کاربرد الیاف شیشه به همراه رزین پلی استر باید از ژل کوت مناسب استفاده کرد

تا از نفوذ رطوبت به فصل مشترک الیاف و رزین جلوگیری شود.

بدلیل طبیعت قطبی ساختار پلیمری، کاربرد آنها در نزدیکی وسایل الکتریکی با فرکانس

بالا محدودیت دارد.

رزین‌ وینیل‌ استر:

وینیل استرها محصول واکنش رزینهای اپوکسی با اسیدهای غیر اشباع اتیلنی میباشند

بجز حالات خاص، معمولا رزینهای وینیل استر دارای انتهای غیر اشباع میباشند. این انتها

میتواند واکنش شبکه‌های شدن را انجام دهد و نیز میتواند پلیمریزاسیون زنجیرهای وینیل

استر را انجام دهد و یا اینکه به همراه استایرن کوپلیمر شود.

اکثر وینیل استرهای مرسوم با استریفیکاسیون یک رزین دی اپوکسید با یک اسید مونوکربوکسیلیک

غیر اشباع، ساخته میشوند.

میتوان آنها را به تنهایی با واکنش رادیکال آزاد پخت نمود و یا در مونومری مانند استایرن حل

نمود و رزین مایع بدست آورد.

در این صورت، وینیل استر را میتوان مانند رزین پلی استر استفاده نمود.

رزینهای وینیل استر خواص چقرمگی و مقاومت شیمیایی بسیار بهتری نسبت به رزینهای

پلی استر دارند. زنجیر اصلی اپوکسی سازنده وینیل استر، موجب پیدایش چقرمگی و ازدیاد

طول کششی بالاتر میشود. جرم مولکولی رزینهای وینیل استر به انتخاب نوع اپوکسی

بکار رفته بستگی دارد. به این دلیل، استحکام کششی، ازدیاد طول، نقطه نرمی و واکنش

پذیری رزین نهایی توسط جرم مولکولی و ساختار اولیه تعیین میشود. این موضوع، این امکان

را بوجود میآورد که برای کاربردهای مختلف خواص مختلف طراحی شود.

رزینهای وینیل استر در مقایسه با پلی استرهای غیر اشباع مقاومت شیمیایی خوبی دارند.

بخشی از این ویژگی مربوط به عدم حضور پیوندهای استری در زنجیره اپوکسی میباشد.

اتصالات اجزاء پلیمر، توسط پیوندهای فنیل استری انجام میگیرد. این اتصالات درمقایسه با

اتصالات استری در برابر اکثر محیطهای شیمیایی بویژه در شرایط قلیایی شدید مقاومترند.

اتصال استری تنها در انتهای زنجیر وینیل استر وجود دارد. این امر حملات عوامل شیمیایی

را به حداقل می‌رساند.

فروش انواع رزین های ساختمانی (روکش و ترکیبی )

فروش ویژه انواع رزین براق کننده انواع نماهای ساختمانی

فروش ویژه نانو رزین مخصوص مناطق رطوبتی و شرجی

 تلفن سفارش و مشاره ۰۹۱۲۷۶۵۰۴۷۱

بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *