ضد عفونی سطوح با پراکسید هیدروژن از بین تمام مواد کنترل آلودگی در یک اتاق تمیز، شاید مهمترین روش ضد عفونی باشد. دلیل آن این است که سلامت انسان به کیفیت و دقت یک ماده ضد عفونی کننده سطح بستگی دارد.
بسیاری از راه حل ها را می توان برای ضد عفونی سطح در نظر گرفت ، اما پراکسید هیدروژن و هیپوکلریت سدیم (سفید کننده) توجه ویژه ای را نشان می دهند.
در این مقاله به راه حل های پراکسید هیدروژن خواهیم پرداخت و مقاله همراه با راه حل های هیپوکلریت سدیم را پوشش می دهد. پراکسید هیدروژن ده ها سال است که به دلیل توانایی آن در از بین بردن سریع باکتری و ویروس ها، برای ضدعفونی زخم های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد.
پراکسید هیدروژن یک مولکول ساده است – اساساً دو اتم اکسیژن به هم پیوند می خورند ، با اکسیژن متصل به اتم هیدروژن خود – با یک فرمول مولکولی H2O2. در مقایسه با آب (H2O) ، پراکسید هیدروژن دارای یک اکسیژن اضافی است که قدرت اکسید کننده قوی را در اختیار او قرار می دهد و این قابلیت را برای خلاص شدن از لکه ضد عفونی سطوح با پراکسید هیدروژن از بین تمام مواد کنترل آلودگی در یک اتاق تمیز، شاید مهمترین روش ضد عفونی باشد. دلیل آن این است که سلامت انسان به کیفیت و دقت یک ماده ضد عفونی کننده سطح بستگی دارد.
بسیاری از راه حل ها را می توان برای ضد عفونی سطح در نظر گرفت ، اما پراکسید هیدروژن و هیپوکلریت سدیم (سفید کننده) توجه ویژه ای را نشان می دهند.
در این مقاله به راه حل های هیدروژن پروکساید خواهیم پرداخت و مقاله همراه با راه حل های هیپوکلریت سدیم را پوشش می دهد. آب اکسیژنه ده ها سال است که به دلیل توانایی آن در از بین بردن سریع باکتری و ویروس ها، برای ضدعفونی زخم های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد.
هیدروژن پروکساید یک مولکول ساده است – اساساً دو اتم اکسیژن به هم پیوند می خورند ، با اکسیژن متصل به اتم هیدروژن خود – با یک فرمول مولکولی H2O2. در مقایسه با آب (H2O) ، آب اکسیژنه دارای یک اکسیژن اضافی است که قدرت اکسید کننده قوی را در اختیار او قرار می دهد و این قابلیت را برای خلاص شدن از لکه ها و سفید شدن سطوح به آن می دهد. اما برای اهداف ما ، آن اکسیژن اضافی مسئول از بین بردن باکتری ها و ارگانیسم های مضر دیگر است.
مکانیسم دقیق که این اتفاق می افتد مسلماً به خوبی درک نشده است و نظریه های مختلفی از جمله تخریب آب اکسیژنه دیواره های سلول باکتریایی و DNA باکتریایی ارائه شده است. توجه داشته باشید که محلولهای هیدروژن پروکساید ذاتاً ناپایدار هستند و به مرور زمان در اثر گاز اکسیژن و آب تجزیه می شوند.
این محلول ها در ظروف مات بسته بندی می شوند تا از تجزیه نور خارجی جلوگیری شود. به طور سنتی ، محلولهای ۳ و ۶٪ هیدروژن پروکساید (در آب) و دستمال در تمیزکردن منزل برای دستیابی به بهداشت سطح و / یا ضد عفونی استفاده شده اند.
دستمال ها را می توان مستقیم با محلول پراکسید هیدروژن در اتاق تمیز کرد و دستمال را بلافاصله روی سطوح سخت جهت ضد عفونی کردن قرار داد.
با این وجود ، در فرم از قبل خیس شده ، پارچه های پاک کننده ممکن است تجزیه هیدروژن پروکساید درون بسته را تسریع کنند ، به طور موثر غلظت هیدروژن پروکساید اعمال شده بر روی سطح را کاهش داده و احتمالاً قدرت ضد عفونی کننده به خطر می افتد. از آنجایی که دستمالهای مرطوب شده با هیدروژن پروکساید برای ضد عفونی سطوح اتاق تمیز مورد استفاده قرار می گیرند ، باید به پروتکل پاک کردن توجه ویژه ای شود.
نگرانی عمده این است که هیدروژن پروکساید در تماس با سطوح اصلی به منظور کشتن موجودات باکتریایی است. اگر هر گونه خاک روی سطح وجود دارد، آنها باید با مواد شوینده برداشته شود، پس از آن سطوح با آب مقطر شستشو داده شده و سپس اعمال هیدروژن پروکساید صورت گیرد. گردوغیار روی سطح یا باقیمانده مواد شوینده روی سطوح، میتواند عملکرد هیدروژن پروکساید برای ضدعفونی را محدود میکند. پس اگر سطوح عاری از خاک باشد، استفاده مستقیم از هیدروژن پروکساید خوب است. پس از اعمال آب اکسیژنه، باید صبر کنید تا سطوح خشک شود و زمان تماس با آب اکسیژنه مایع برای انجام ضدعفونی کردن بیشتر شود.
همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، این واقعیت که هیدروژن پروکساید در گاز و آب اکسیژن تجزیه می شود یک مزیت بزرگ در فرآیند تمیز کردن است ، زیرا هیچ باقیمانده آب اکسیژنه برای نگرانی وجود ندارد. با این حال، اکیداً پیشنهاد می شود که برای پاک کردن اندوتوکسین ها (سلول های مرده باکتریایی) ناشی از آب اکسیژنه ، بعد از چند دقیقه یک دستمال آغشته به آب اکسیژنه (در حد نم)، را روی سطح مجددا بکشید.
