فناوری سبز شرکت های تولید کننده این فناوری سعی دارند که با به کارگیری خلاقیت و فنآوری، همراه با رعایت استانداردهای زیست محیطی به هرچه سبزتر شدن شهرهایمان و حفظ منابع طبیعی کمک شود. این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
رشد جمعیت تحمیل بزرگی بر محیط طبیعی است که منجر به تغییرات آب و هوایی، ایجاد حفره در لایه ازون، زوال گونه ها و سکونت گاه های طبیعی شده است، که نتیجه آن تغییر فرهنگ مصرف و تغییر رویکرد انسان نسبت به طبیعت است. محافظت هر چه بیشتر از کیفیت زندگی بشر و بهره مناسب از زمین، از ارکان بسیار مهم در معماری مانا است. ساختمان ها به طبقات مختلفی از منابع برای خلاقیت و اجرا نیاز دارند، از جمله مواد، انرژی، آب و زمین که از منابع بسیار با ارزش و ضروری هستند و استفاده مناسب از آن ها از ملاحظات بسیار مهم در توسعه اجرای پیشرفته ساختمان است. معماری سبز (EcoTech) یعنی تلفیق طبیعت و فناوری که میتواند جایگزین مناطق خشک، تولید کلان و استفاده بیاندازه از تکنولوژی و تبدیل شهر ها به محیط های خنثی و بی مصرف شود.
سازه های پارچه ای دارای خصوصیات منحصر به فردی می باشند که می توان آن ها را در زمره سازه های مانا (سبز) دسته بندی نمود:
سبک:
یکی از ویژگی های منحصربه فرد سازه های پارچه ای این است که می توان سطوح وسیع را با حداقل مصالح پوشش داد. معماری این سازه ها میتواند به گونه ای باشد که زیباترین فرم ها با حداقل استفاده از ستون و اتصالات خلق شود. استفاده از کم ترین مصالح به مفهوم کمک به حفظ منابع طبیعی و کاهش هزینه ساخت است.
استفاده از نور روز:
غشاهای مورد استفاده در سازه های پارچه ای قابلیت عبور نور بالایی دارند. استفاده از نور طبیعی روز جهت روشنایی ساختمان ها منجر به کاهش چشم گیر برق مصرفی می گردد همچنین غشاها را میتوان به گونه ای طراحی کرد که درصد نور معینی را از خود عبور دهند. از دیگر مزایای غشاهای معماری آن است که نور مستقیم خورشید در برخورد با پوسته ها شکسته می شود، در نتیجه نور محیط داخل، پراکنده و چشم نواز است.
عایق حرارتی:
غشاهای معماری درصد بالایی از نور را از خود عبور می دهند. اشعه فرابنفش از تمامی پارچه ها به جز ETFE عبور نمی کند در حالی که گرما را باز می تابانند. در نتیجه در تابستان با دفع حرارت، از گرم شدن بیشتر محیط داخل جلوگیری میکنند. این عملکرد پوسته ها در فصل زمستان نیز موجب محبوس شدن حرارت در داخل ساختمان می شود. عایق حرارتی بودن سازه های پارچه ای، منجر به کاهش هزینه های مصرفی جهت سرمایش و گرمایش ساختمان می گردد.
قابلیت بازیافت:
تمامی اسکلت و اتصالات فولادی، استیل و آلومینیوم سازه ها قابل بازیافت است همچنین PVC (پلی وینیل کلراید) به کار رفته در سازه ها اثرات مخربی بر محیط زیست دارد که شرکت فِراری (Ferrari)، با بهره گیری از فنآوری Texyloop آن را بازیافت میکند. در نتیجه مقدار این ماده ثابت می ماند و از تولید بیشتر آن جلوگیری میشود. ETFE نیز قابل بازیافت و تبدیل مجدد به ETFE است.
سازه هایی تمیز، شهری زیبا:
از آنجایی که بسیاری از غشاها «خود تمیز شونده» هستند، بارش باران و برف (در مناطق خشک، فقط با استفاده از آب) به سرعت این سازه ها را از آلودگی ها پاک میکند. ویژگی «خودتمیزشوندگی» سازه ها به این معنی است که برای تمیز کردن آن ها نیازی به استفاده از مواد شیمیایی شوینده -که موجب تخریب محیط زیست می شوند- وجود ندارد. سازه های تمیز، جلوه زیبایی به چهره شهر می بخشند.
طول عمر:
در ساخت سازه های پارچه ای سعی بر آن است که از غشاهایی با طول عمر بالا استفاده شود. هرچه عمر غشاها بیشتر باشد، هزینه ها و مصالح مصرفی جهت تعمیر و یا جایگزینی سازه کاهش می یابد. طول عمر غشاها از ۱۰ تا ۴۰ سال است.