چسب لمینت:
در گذشته چسب های پلی یورتانی به طور متداول در این صنعت مورد استفاده قرار می گرفت. این در حالی است که یکی از بزرگترین عیوب چسب های پلی اورتان حضور مونومرهای آزاد ایزوسیانات در این چسب ها بود، چراکه این مونومرها به خودی خود سمی اند و در هنگام واکنش با رطوبت مواد غذایی سبب تشکیل ترکیبات آروماتیک میشوند و در مواد غذایی باقی خواهند ماند. علاوه بر این، حضور مونومرهای آزاد بعد از ساخت چسب امری است اجتناب ناپذیر. چسب های لمینیت مشکل رهایش مونومرهای آزاد را نداشته و در استفاده کنار مواد غذایی ایمن ترند.
چسب های لمینیت چسبهای جدیدی هستند که به تسریع در بسته بندی و حمل کالا به بازار کمک می کنند. چسب های لمینیت بدون حلال و چسب های لمینیت پایه حلال، برای افزایش کارایی و کاهش هزینه های تولید طراحی شده اند.
دسته ای از این چسب ها، برای محصولاتی همچون انواع اسنک های خشک با بسته بندی هایی مانند پاکت های ایستاده عرضه شده است. این چسب ها حمل پاکت را در کمتر از ۲ روز میسر می کنندو به همه نوع سطوح شامل فویل، نایلون و فیلم های متالایز می چسبند.
چسبهای پایه حلال از این نوع، با پایداری بالا برای کاربردهای غذایی همچون لمیناسیون های سه لایه و حتی بالاتر مناسب است و مقاومت گرمایی بالایی برای استفاده در مایکروفر، پاکت های قابل جوشاندن، پرکنی داغ و پاستوریزاسیون دارند.