آثار تاریخی پشتوانه هر قوم و ملت را تشکیل می‌دهند و سندی از هویت تاریخی آنها هستند.
حفاظت از این آثار که به عنوان حقوق اساسی بشر شناخته شده‌اند امری مهم و ضروری است. امروزه فناوری‌های نوین نوید بخش روش‌های درمانی و حفاظتی کارآمدتر هستند، اما کاربرد آنها در حوزه حفاظت از آثار تاریخی به خلاقیت و دانش متخصصان این حوزه منوط می‌شود.
اگرچه این فناوری منحصر به فرد به تازگی توسعه یافته است، اما به لحاظ تاریخی از قرن‌ها پیش نانوذرات هوشمندانه در اشیاء هنری استفاده می شده است.
امروزه علم قادر به ردیابی این استفاده ظریف از نانوذرات در زمان‌های گذشته است.
استفاده از این تکنولوژی جهت تقویت و تثبیت نقاشی‌های دیواری، اسیدزدایی کاغذ، استحکام بخشی کاغذ، آفت زدایی آثار سلولزی گواه روشنی بر پتانسیل فراوان فناوری نانو در حراست از میراث فرهنگی است.